O valor máis destacado das "Montañas do Courel" é a relación entre a humanidade e o Paleozoico. O fío condutor deste Xeoparque é a unión indisoluble do ser humano coa xeoloxía.
Se entre os séculos I e II d.C. o Imperio Romano tivo máis de cen explotacións mineiras de ouro, é grazas ao ouro primario paleozoico asociado aos diques de cuarzo e á súa posterior erosión e concentración nos xacementos do Neóxeno que, sendo erosionados de novo, son concentrado en terrazas plio-cuaternarias.
Se neste territorio documentamos un total de quince ferrerías de época Moderna, débese á existencia de niveis ferruxinosos e codias da cuberta arenigiense e á limonita atopada na carstificación prelúrica.
Se foi posible fabricar cal nos seis fornos ou caleiras distribuídas polo territorio, é grazas a que, aínda que excepcional en Galicia, nas Montañas do Courel temos tres formacións calcáreas diferentes, como son as calizas do Cámbrico. de Cándana e Vegadeo e os da Aquiana do Ordovícico Superior.
E por suposto o encerado. Materia prima para a construción dende o Neolítico e, ata hai apenas uns anos, motor económico do territorio. Lousas para cubertas extraídas fundamentalmente das formacións Soldón e Luarca, do Ordovícico inferior e medio.
Transmitir a íntima relación entre o medio natural e o ser humano, manifestada no territorio “Montañas do Courel”, é o eixo da nosa proposta.